பெண்ணாசை

மனிதன் ஆன்ம வளர்ச்சி பெற்று ஞானமும் இறையருளும் பெற வேண்டுமானால் மண்ணாசை, பொண்ணாசை, பெண்ணாசையைத் துறக்க வேண்டும் என்பது மிக மிக வழக்கில் இருந்து வருகின்ற ஒரு கூற்று. பல வேளைகளில் நான் என்னைக் கேட்டுக் கொள்வதுண்டு. இந்த ஆன்ம வளர்ச்சி, மற்றும் இறைவனை நெருங்குதல் போன்றவை
ஆணுக்கு மட்டும் தானா..? ஏன் பெண்களுக்கும் இந்த வளர்ச்சிகள் உண்டு என்பதை நினைத்து இந்த வார்த்தைகளை மாற்றி ஒரு பொதுவாக்கியமாகக் கொடுக்காமல் விட்டுருக்கின்றார்களே என்று. இதில் என்ன வேடிக்கையென்றால் பெண்கள் சிலர் சமயச் சொற்பொழிவு ஆற்றுகின்ற பொழுதும் கூட இந்த உதாரண வாக்கியத்தைக் குறிப்பிட்டு பேசுவதுதான். சிலர் கேட்கலாம் "ஏன், மண்ணாசை, பொண்ணாசை, ஆணாசை" என்று சொல்ல வேண்டுமா..?" என்று.

ஏன் இப்படி ஆண், பெண் என்று பிரிக்க வேண்டும்..? மண் எப்படிப் பொதுப் பெயராக இருக்கின்றதோ, பொண் என்பது எப்படி பொதுப் பெயராக இருக்கின்றதோ அதே போல ஒரு பொதுப் பெயரைக் குறிப்பிடலாமே..! "உடல் கூறு" அல்லது "காமம்" இப்ப்டிப் பட்ட வார்த்தைகளை பயன்படுத்தலாமே..!

திரு.வி.க. தனது பெண்ணின் பெருமை என்ற நூலில் "துறவைப் பற்றிய ஐயம்" என்ற தலைப்பில் இப்படிக் குறிப்பிடுகின்றார்.

"பெண்ணைத் துறக்குமாறு பெரியோர் நூல்களிற் சில வலியுறுத்திக் கூறுவதன் பெருளென்னை என்று சிலர் கேட்கலாம். பெண்ணைத் துறக்குமாறு பெரியோர் எவரும் கூறினாரில்லை. ..... பெண்ணாசை எவரிடத்திருப்பது? அது பெண்ணைக் காமுறும் ஒருவன் உள்ளத்திருப்பது. அவ்வாசையைத் துறவாது, பெண்ணை நீத்துக் காட்டுக்கோடி, மூக்கைப் பிடித்தல் எங்கனந் துறவாகும்? என்கின்றார்.

பெண்ணாசை என்பது அதாவது காமம் அல்லது அதீதக் காமம் என்பது ஆணுக்கு மட்டும் தான் உண்டு என்று சொல்கின்றவர்களும் இருக்கின்றனர். பெண்களுக்கும் இம்மாதிரியான உணர்வுகள் உண்டு என்பதை உணர மறுப்பவர்கள் இவர்கள். பெண்களிலும் அதீத காமத்தால் வாழ்க்கையில் அடிபட்டு துன்பத்தில் விழுந்து வாடுபவர்களும் உண்டு. தமிழ் பாரம்பரியத்தில் பெண்ணை எப்பொழுதும் தூய நிலையிலேயே வைத்துப் பார்ப்பதையே உலகம் (பொதுவாக ஆண் உலகம்) விரும்புகின்றது. நிதர்சனம் அப்படியில்லையே.. உண்மையை எழுதும் பலர் உண்மையைக் காண விரும்பாதவர்களால் தாக்கப்படுகின்றார்கள் [சொற்களால் பெரும்பாலும்..:( ] ஏன் இந்த நிலை..?